شرایط قبل از ازدواج

شرایط قبل از ازدواج

ازدواج امری مهم و بسیار تاثیرگذار در ادامه ی مسیر زندگی هر شخصی است. قطعاً برای بستن عقد ازدواج بین زن و مرد نیاز به داشتن یک سری از شرایط و پذیرفتن این شرایط از جانب زوجین می باشد. در قانون مدنی یک سری از شرایط عنوان شده است که در صورت عدم وجود آن ها عقد نکاح صحیح نمی باشد و باطل می گردد.

در صورت وجود این شرایط ازدواج صحیح است و در غیر این صورت صحیح نمی باشد. برای مثال یکی از شرایط ازدواج که باید حتماً وجود داشته باشد قصد طرفین از انجام این امر می باشد. به این صورت که نباید هیچ کدام از زن و مرد مست و یا بی هوش باشند و در هوشیاری کامل با قصد خود بخواهند ازدواج کنند.

طبق ماده ی 1070 قانون مدنی کشور ازدواج زمانی نافز است که زوجین رضایت به نکاح داشته باشند. در صورتی که هر کدام از طرفین تحت فشار دیگران و بدون میل باطنی اقدام به ازدواج نمایند عقد نافز نخواهد بود و به موجب قانون شخص ناراضی می تواند طبق قانون بعداً نکاح را باطل نماید.

یکی دیگر از شروط ازدواج اهلیت داشتن طرفین است. به این معنی که شخص عاقل، بالغ و رشید باشد. به شخصی که به سن رشد نرسیده باشد اصطلاحاً سفیه می گویند توانایی تصرف اموال خود را ندارد با این وجود چون ازدواج امری غیر مالی است تنها نیاز به اجازه ی ولی مطرح است. اما رسیدن به سن بلوغ و دیوانه نبودن از شرایط قانونی است.

بنا به ماده ی 1041 قانون مدنی کشور، جاری شدن عقد ازدواج بین دختر قبل از 13 سال شمسی تمام و پسر قبل از 15 سال شمسی تمام در صورتی امکان پذیر است که این نکاح به اذن ولی و همچنین به شرط وجود مصلحت برای طرفین و حکم و تشخیص دادگاه صالح، باشد.

دیوانه به علت نداشتن قصد از انجام نکاح، عقد او درست نیست. در مواردی که جنون او پیش از رسیدن به سن بلوغ باشد و بعد از آن نیز مجنون باقی بماند، ولی او می‌تواند به نیابت از او برایش عقد ازدواج  منعقد و برپا نماید اما اگر دیوانگی بعد از سن بلوغ رخ دهد ولی تنها با اجازه‌ی دادستان مجاز به این امر است.

شرایط مربوط به هدف و موضوع ازدواج

در ادامه به بررسی یک سری از شرایط ازدواج که به موضوع وهدف نکاح مربوط می شود می پردازیم. صحت عقد در پی وجود این موارد خواهد بود. برای مثال زن و مردی که می خواهند با هم ازدواج کنند باید دقیقاً مشخص و معلوم باشند و هیچ گونه فریبی در این خصوص رخ نداده باشد. طبق ماده ی 1067 قانون مدنی کشور، یکی از شروط اساس صحت عقد نکاح، تعیین زن و مرد باید به گونه ای باشد که برای هیچ کدام از طرفین شبهه ای نسبت به شناخت شخص مقابل وجود نداشته باشد. و وجود اشتباه در تعیین شخص می تواند موجب فسخ عقد ازدواج گردد. بنا به ماده ی 233 قانون مدنی، در صورتی که شرطی در ازدواج لحاظ شود که برخلاف اقتضای اصلی ازدواج است نه تنها شرط پذیرفته نیست باعث باطل شدن عقد نکاح نیز می شود. برای مثال اگر زنی شرط کند که در صورتی حاضر به ازدواج است که رابطه زوجیت نداشته باشد چون خلاف اقتضای نکاح است پس عقد باطل است. یکی دیگر از مهم ترین شرایط صحت عقد، هدف از عقد نکاح می باشد که باید از نظر قانونی مشروع باشد. برای مثال اگر هدف از ازدواج زندگی مشترک و داشتن رابطه زوجیت میان آنها باشد مشروع و عقد درست است اما داشتن هدف نامشروع باعث ابطال ازدواج میان آن ها می شود.