عقد حواله

به موجب ماده ۷۲۴ قانون مدنی، عقدی است که به موجب آن طلب شخصی از ذمه مدیون به ذمه شخص ثالثی منتقل می‌گردد. مدیون را محیل ،طلبکار را محتال وشخص ثالث را محال علیه می‌گویند. به موجب حواله دین محیل به محتال، به شخص ثالث یعنی محال علیه انتقال می یابد
به عبارت ساده تر مدیون یا بدهکار، بدهی را پرداخت نمي کند ،وشخص ثالثی طلب طلبکار را پرداخت می‌کند. مواد ۷۲۴ تا ۷۳۳ از قانون مدنی به این موضوع می‌پردازد